Cerkiew w Smolniku
Smolnik - Wieś lokowana przed 1580 r. na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich Kmitów. W 1881 r. uruchomiono tu pierwszy w Bieszczadach tartak parowy. Spis z 1921 r. wykazał, że w Smolniku mieszkało 580 osób, w tym: 433 grekokatolików, 64 rzymskokatolików, 79 wyznania mojżeszowego, 4 ewangelików. W l.1939-41 oraz 1945-51 w granicach ZSRR. Przed powrotem Smolnika do Polski mieszkańców wysiedlono w okolice Lwowa. Po 1951 r. wieś nie zasiedlona.
Obecny Smolnik to osada po PGR i duży tartak, położone ok. 1 km na północ od dawnej wsi. Na dawnym miejscu ocalała jedynie drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła z 1791 r., drewniana, trójdzielna, jedna z dwóch zachowanych w Polsce budowli sakralnych w typie bojkowskim. Po 1951 r. opuszczona i zdewastowana. W 1969 r. wyremontowana, od 1973 r. pełni rolę kościoła.
Wewnątrz polichromia z ok. XVIII wieku Ikona Wniebowzięcie Matki Bożej z 1748 r. Na pobliskim cmentarzu zachowały się cztery piaskowcowe nagrobki. Cmentarz odnowiony był w 1988 r. w ramach akcji "Nadsanie".