2007-7-29
Kolejny dzień zwiedzania Wilna. Błądzenie, choć raczej zwykły spacerek po uliczkach starego miasta i natrafienie na zmianę flag państwowych.
Wzmianka o kościele św. Anny pochodzi z 1501 roku. W 1564 roku pożar zniszczył świątynię. Następnie w 1581 roku kościół został odnowiony z funduszy Mikołaja Radziwiłła. W 1747 roku kościół został odnowiony przez Jana Krzysztofa Glaubitza.
Pod względem architektonicznym najcenniejsza jest fasada zachodnia główna, nie mająca sobie równej w całej Europie Środkowo-Wschodniej.
Zaraz obok znajduje się murowany kościół św. Franciszka i Bernardyna zbudowany około 1500 roku. Nie wiadomo kto projektował i budował ten kościół. W 1655 roku świątynia została spalona. W końcu XVIII wieku dokonano rekonstrukcji wnętrza świątyni.
Stoi obok kościoła bernardynów, przy ulicy Maironio (Św. Anny), na brzegu rzeki Wilenki. Projektantem pomnika jest rzeźbiarz litewski Gedyminas Jokūbonis. Uroczyste odsłonięcie odbyło się 18 kwietnia 1984 roku. Rzeźba ma wysokość 4,5 m.
W 1996 dookoła pomnika Mickiewicza umieszczono granitowe płyty z przedwojennego, niedokończonego pomnika Adama Mickiewicza dłuta Henryka Kuny. Obecnie znajduje się tam 6 płyt (z 12 zaplanowanych). Przedstawiają one sceny z Dziadów: "U Senatora", "Widmo złego pana", "Cela Konrada", "Na cmentarzu", "Spotkanie Konrada z ks. Piotrem", "Droga na zesłanie".
Zespół cmentarny położony w dzielnicy Rossa w Wilnie, założony w 1801, a zamknięty w 1967 roku. Jest jedną z czterech polskich nekropolii narodowych i jeden z najpiękniejszych polskich cmentarzy. W skład zespołu cmentarnego o powierzchni 10,8 ha wchodzą: Stara Rossa (1769), Nowa Rossa (1847), mauzoleum Matka i Serce Syna (1936). Na cmentarzu spoczywają polscy żołnierze polegli w latach 1919, 1920, 1939 i 1944, a także znane postacie polskiej i litewskiej historii.
Grzegorz Kaźmierczak - ZIEMIA I WIARA:
Śmierdzi ziemia która
straciła imię
wiatr jest zbyt gęsty
żeby jemu się oddała
Pochowałem w ziemi wiarę
młodą w łonie starej
Na nagrobku widnieją słowa z poematów Słowackiego Wacław i Beniowski:
...Ty wiesz, że dumni nieszczęściem nie mogą Za innych śladem iść tą samą drogą.
poniżej:
... Kto mogąc wybrać, wybrał zamiast domu
Gniazdo na skałach orła, niechaj umie
Spać, gdy źrenice czerwone od gromu
I słychać jęk szatanów w sosen szumie.
Tak żyłem.
Wznosi się na 326,47 metrów nad miastem i waży 25 tysięcy ton. Windą można wjechać na wysokość 165 m., gdzie znajduje się obrotowa kawiarnia, z której roztacza się piękny widok na Wilno i okolice.
Wieża związana jest z najnowszą i krwawą historią Litwy. Nocą z 12 na 13 stycznia 1991 r. (w kilkanaście miesięcy po ogłoszeniu przez Litwę niepodległości) żołnierze rosyjskich sił specjalnych opanowali wieżę. Zginęło wówczas 13 osób a około 600 zostało rannych.
Na prawym brzegu Wilenki wznosi się Góra Trzech Krzyży, dawniej zwana Łysą lub Krzywą. Na górze stoi pomnik – trzy białe krzyże. Według legendy na Górze Łysej za czasów Olgierda umęczono siedmiu franciszkanów. Czterech strącono do Wilenki, zaś trzy Krzyże z ciałami męczenników ustawiono na górze.