2009-7-4
Pszczyński Weekend Teatralny na Rynku w postaci Wesołej Taksówki. Na rynku, w parku oraz na ulicy Piastowskiej można było zobaczyć m.in. spektakle taneczne, etiudy pantomimiczne oraz spektakl rodzinny.
Pszczyna to miasto w województwie śląskim, wraz z okolicznymi sołectwami tworzy powiat pszczyński o powierzchni 473,5 km² i łącznej liczbie mieszkańców 104 000.
Miasto leży na Równinie Pszczyńskiej, nad rzeką Pszczynką. Jest jednym z ładniejszych miast Górnego Śląska.
Ziemia pszczyńska jako odrębna jednostka administracyjna zaistniała
dopiero w 1407 r., jednak już wcześniej tereny wokół Pszczyny miały
swój specyficzny charakter. Pierwsza wzmianka o mieście Pszczyna w
dokumentach sprzed wieków pojawia się w 1303 r., lecz tak naprawdę
miasto założono znacznie wcześniej.
Przebiegał tędy od wczesnego średniowieczna ważny szlak handlowy z
dalekiej Rusi przez Kraków w kierunku Bramy Morawskiej i dalej – nad
Dunaj.
Część starej części Pszczyny zachowało tradycyjny układ
przestrzenny. Centrum stanowi rozległy rynek, który otaczają odrestaurowane kamieniczki z XVIII i XIX wieku.
Na przełomie wieków XV i XVI dobrami pszczyńskimi władali książęta cieszyńscy, ale w 1517 roku Kazimierz II sprzedał je możnowładcy węgierskiemu Aleksemu Turzo. Zakończyło to okres panowania Piastów na tych ziemiach.
Utworzono wtedy Wolne Państwo Stanowe, które obejmowało Pszczynę, Mikołów, Bieruń i do 1536 roku Mysłowice. Pszczyna była się jego stolicą.
W roku 1548 państwo pszczyńskie zmieniło właściciela. Został nim biskup wrocławski Baltazar von Promnitz. W latach 1548-1765 panowali Promnitzowie i był to okres przekształcania gotyckiej budowli obronnej w reprezentacyjną rezydencję renesansową. Po 1737 roku nastąpiła przebudowa i rozbudowa zamku w trójskrzydłowy pałac barokowy.
Stary zamek renesansowy, dwupiętrowy, z krużgankami, zbudowany na planie nieregularnego czworoboku, znany jest z opisów zachowanych w książęcym archiwum oraz widoku zachowanego na słynnej mapie z 1636 roku, Andreasa Hindenberga. Z tamtej budowli zachowała się Brama Wybrańców, zbudowana przez Consilio Miliusa w 1687 roku, a będąca siedzibą straży zamkowej.
W latach 1765-1846, książęta Anhalt-Köthen-Pless, przekształcili zwierzyniec w park i wznieśli kolejne budowle, i tak powstały: pałac Bażantarnia Porębie, położony na skraju założonej w 1792 roku bażantarni oraz klasycystyczna Ludwikówka, wzniesiona przez Wilhelma Pusha niedaleko parku pszczyńskiego.
Następnie dobra przejął Hans Heinrich X, hrabia von Hochberg. W 1850 roku otrzymał on tytuł księcia von Pless, który od tej pory przekazywany jest najstarszemu potomkowi. Obecnie w Monachium mieszka Bolko, szósty książę von Pless, hrabia von Hochberg.
Po Hansie Heinrichu X dobra pszczyńskie oraz Książ odziedziczył jego najstarszy syn, książę Hans Heinrich XI (1833-1907). Z nim wiąże się obecny kształt zamku i ogrodów.
W tym czasie Pszczyna odwiedzana była przez królów pruskich, niemieckich cesarzy oraz ich królewskich gości z całej Europy, a Hans Heinrich XI na dworze berlińskim pełnił godność cesarskiego Wielkiego Łowczego.
Po śmierci "starego księcia" dobra pszczyńskie przejął książę Hans Heinrich XV, którego żoną była, Mary Theresa Olivia Cornwallis-West, księżna von Pless, nazywana Daisy.
W latach 1914-1917 zamek pszczyński był cesarską Główną Kwaterą i siedzibą sztabu wojsk niemieckich.
W roku 1922 odbył się plebiscyt i Pszczynę włączono do odrodzonego Państwa Polskiego.
W 1936 r. powstała w parku nowa nekropolia, w której znajdują się groby najmłodszego syna Daisy hrabiego Bolko (ojca obecnego księcia von Pless) i samego księcia Hansa Heinricha XV.
W lutym 1945 roku do Pszczyny wkroczyła Armia Czerwona, a w zamku stworzono szpital. Zamek z wyposażeniem ocalał - w przeciwieństwie do tego co się stało w Książu - najpierw hitlerowcy, a potem czerwoni rozgrabili co się dało.
Dla zwiedzających podwoje zamku pszczyńskiego otwarto już 9 maja 1946 roku, ale ekspozycja była skromna, jedynie w kilku pomieszczeniach pierwszego piętra.
W muzeum w Pszczynie zachowało się około 80% oryginalnego wyposażenia wnętrz z przełomu wieków XIX i XX. Niedawno przeprowadzono prace konserwatorskie. W oparciu o zachowaną archiwalne zapisy, zdjęcia i notatki przywrócono dawne aranżacje i funkcje wnętrz.
Zamek w Pszczynie to jedno z nielicznych muzeów tego typu w naszej części Europy, które zachowały tak bogate historyczne wyposażenie.W roku 1995 muzeum otrzymało dyplom honorowy: "Za pieczołowite odtworzenie wnętrz zamku z ich wyposażeniem, oparte na wnikliwych historycznych badaniach, które przywróciły blask początku XX wieku" w konkursie organizowanym przez Europa Nostra, z siedzibą w Hadze, zajmującej się ochroną europejskiego dziedzictwa kulturowego i środowiska naturalnego.
9 maja 2001roku, w 55 rocznicę powstania muzeum, otwarto kolejną
stałą ekspozycję - Gabinet Miniatur oraz tymczasową - Gabinet Nabytków
1986-2001.
W samym zamku jest ponad 100 zegarów i dlatego nie można sugerować się pokazywaną przez nie godziną.
To się nazywa oldskulowa łazienka ;)
Daisy w pamiętniku tak opisała swoje pierwsze wrażenie po przybyciu do Pszczyny:
"Znajdowały się tu hektary tarasów i ogrodów oraz wiele obojętnych rzeźb. Wspaniały porządek reprezentacyjnych przestrzeni z ciężkim bogactwem luksusu, ale bez komfortu i wygody, a nawet bez osobistej łazienki!".
Jak widać ten brak książę szybko naprawił.
Żubry w lasach pszczyńskich żyją od blisko 150 lat. Na Śląsk trafiły z Puszczy Białowieskiej w roku 1865, wtedy to książę pszczyński Jan Henryk XI Hochberg zapragnął je mieć w swoich dobrach. Miały uświetniać wielkie łowy i polowania, które odbywały się w lasach księcia, a w których uczestniczyły koronowane głowy z całej Europy.
Zbrojownia powstała w gotyckich piwnicach zamku. W sześciu pomieszczeniach oraz przylegającym do nich korytarzu eksponowane jest europejskie i orientalne uzbrojenie z okresu od XVI po początek XX wieku.
W zbrojowni prezentowana jest broń zaczepna i ochronna, przeznaczona do prowadzenia walki oraz broń myśliwska, sportowa i pojedynkowa.
Koniec zwiedzania zamku, jeszcze tylko krótki spacer po pięknym parku, a później po uliczkach starego miasta i koniec wycieczki w Pszczynie.
Muzeum Prasy Śląskiej w Pszczynie założono w 1985 roku. Zgromadzono w nim maszyny drukarskie, urządzenia introligatorskie i dawną prasę. Można zobaczyć: gazety wydawane przez Wojciecha Korfantego, Stanisława Ligonia i Karola Miarkę.
Od 19 października 2006 Muzeum Prasy Śląskiej znajduje się na trasie Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego.
W samym centrum, w starej części miasta nie brakuje pięknych kamienic.